Kwalifikacja: MEC.05. Użytkowanie obrabiarek skrawających

Podstawy obróbki ręcznej i maszynowej oraz montażu
Uczeń:
1) stosuje zasady wykonywania szkiców oraz rysunków technicznych,
2) posługuje się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń,
3) stosuje materiały konstrukcyjne, eksploatacyjne i uszczelniające zgodnie z wymaganiami eksploatacyjnymi i technologicznymi,
4) wykonuje połączenia mechaniczne różnymi technikami,
5) stosuje techniki oraz metody wytwarzania części maszyn i urządzeń,
6) stosuje prawa i przestrzega zasad mechaniki technicznej,
7) opisuje układy elektrotechniki, elektroniki i automatyki przemysłowej,
8) opisuje układy mechatroniczne konwencjonalne,
9) stosuje programy komputerowe do wykonywania rysunków technicznych i doboru maszyn, części maszyn i urządzeń,
10) rozpoznaje właściwe normy i procedury oceny zgodności podczas realizacji zadań zawodowych.

Przygotowywanie obrabiarek skrawających do obróbki
Uczeń:
1) rozróżnia rodzaje obróbki skrawaniem,
2) dobiera obrabiarki skrawające do wymagań obróbki, produkcji, postaci i wielkości obrabianych przedmiotów,
3) dobiera narzędzia skrawające do właściwości obrabianego materiału, rodzaju obróbki i obrabiarki,
4) dobiera wartości parametrów skrawania do zabiegów obróbki skrawaniem,
5) określa sposób ustalenia i zamocowania obrabianego przedmiotu oraz odczytuje dane z dokumentacji technologicznej,
6) charakteryzuje narzędzia i przyrządy pomiarowe, uwzględniając dokładność obróbki obrabianych przedmiotów.

Wykonywanie obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających
Uczeń:
1) sprawdza działanie obrabiarek skrawających zgodnie z dokumentacją technologiczną,
2) dobiera i mocuje przedmioty do obróbki w uchwytach i przyrządach obróbkowych zgodnie z dokumentacją technologiczną,
3) mocuje narzędzia skrawające w uchwytach narzędziowych,
4) wykonuje operacje obróbki skrawaniem zgodnie z dokumentacją technologiczną,
5) dokonuje wymiany narzędzi skrawających,
6) prowadzi kontrolę procesu obróbki maszynowej,
7) stosuje zabezpieczenie antykorozyjne elementów konwencjonalnych obrabiarek skrawających,
8) wykonuje obsługę codzienną oraz konserwację konwencjonalnych obrabiarek skrawających.

Wykonywanie obróbki na obrabiarkach skrawających sterowanych numerycznie
Uczeń:
1) rozpoznaje punkty charakterystyczne obrabiarek skrawających sterowanych numerycznie CNC (Computerized Numerical Control),
2) odczytuje i interpretuje informacje występujące w programach obróbki i układach sterowania obrabiarek skrawających sterowanych numerycznie,
3) korzysta z kodu języka programowania do edycji programów obróbki,
4) rozpoznaje w dokumentacji technologicznej oznaczenia i dane do nastawienia obrabiarki skrawającej sterowanej numerycznie,
5) uruchamia obrabiarki skrawające sterowane numerycznie,
6) ustala i mocuje przedmioty do obróbki skrawaniem,
7) mocuje oprawki i narzędzia skrawające w gniazdach narzędziowych lub umieszcza w magazynie narzędziowym obrabiarki skrawającej sterowanej numerycznie,
8) ustala i wprowadza do sterownika obrabiarki skrawającej sterowanej numerycznie wartości korekcyjne narzędzi skrawających przed uruchomieniem programu obróbki skrawaniem,
9) wykonuje operacje obróbki skrawaniem na obrabiarkach skrawających sterowanych numerycznie,
10) dokonuje wymiany ostrza w przypadku nadmiernego zużycia lub uszkodzenia,
11) przeprowadza korektę wyników obróbki skrawaniem,
12) wykonuje zabezpieczenie antykorozyjne elementów obrabiarek skrawających sterowanych numerycznie,
13) wykonuje obsługę codzienną oraz konserwację obrabiarek skrawających sterowanych numerycznie.

 

Przykładowe miejsca pracy:

- 

Przykładowe przedmioty szkolne: 

-  

 

Elektromobilność to ogólny termin dotyczący rozwoju silników o napędzie elektrycznym, który obejmuje pojazdy elektryczne (e-mobilne), pojazdy hybrydowe z napędem elektrycznym i pojazdy wykorzystujące technologię wodorowych ogniw paliwowych. Ten trend wiąże się z jednoczesnym odchodzeniem od stosowania paliw kopalnych i emisji gazów węglowych w projektowaniu pojazdów. Pojazd, który podczas swojej pracy nie prowadzi do emisji żadnych gazów cieplarnianych, nazywany jest pojazdem zeroemisyjnym.

Absolwent, który uzyska kwalifikacje w zawodzie technik elektromobilności będzie posiadał wiedzę i umiejętności w zakresie elektromechaniki pojazdów samochodowych, w tym pojazdów elektrycznych, hybrydowych i wodorowych, dotyczącą m.in. budowy pojazdów elektrycznych baterii i układów (np. budowy podwozia, układu hamulcowego), zasilania (ogniw paliwowych), jak również umiejętności dotyczące postępowania z wysokimi napięciami, rozłączaniem typowych zabezpieczeń układów elektrycznych, z uwzględnieniem procedury bezpieczeństwa, przygotowaniem pojazdu elektrycznego do naprawy oraz diagnozowaniem i naprawą baterii i ogniw, silników elektrycznych, elektrycznych układów napędowych i układów pracy baterii.

W trakcie całego cyklu kształcenia uczeń ma do osiągnięcia efekty właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie, w tym przypadku jest to kwalifikacja: MOT.02:

Kwalifikacja: MOT.02. Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych.

Podstawy motoryzacji
Uczeń:
1) rozróżnia zjawiska związane z elektrycznością,
2) charakteryzuje zjawiska związane z elektromagnetyzmem,
3) charakteryzuje materiały pod względem właściwości elektrycznych i magnetycznych,
4) stosuje prawa elektrotechniki do obliczania i szacowania wartości wielkości elektrycznych w obwodach elektrycznych i układach elektronicznych,
5) rozróżnia elementy obwodów elektrycznych i układów elektronicznych,
6) rozróżnia układy elektryczne i elektroniczne,
7) rozróżnia maszyny i samochodowe urządzenia elektryczne,
8) przestrzega zasad sporządzania rysunku technicznego,
9) posługuje się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń,
10) rozróżnia części maszyn i urządzeń oraz opisuje budowę i ich zastosowania,
11) rozróżnia maszyny i urządzenia, takie jak: silniki, sprężarki, pompy, napędy hydrauliczne, mechanizmy pneumatyczne,
12) dobiera rodzaje połączeń rozłącznych i nierozłącznych zależnie od cech konstrukcyjnych maszyn i urządzeń,
13) stosuje zasady tolerancji i pasowań w zakresie dokładności współpracujących części maszyn,
14) rozróżnia materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne,
15) rozróżnia sposoby transportu wewnętrznego, i składowania materiałów,
16) stosuje metody ochrony przed korozją,
17) rozróżnia techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń,
18) rozróżnia maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej,
19) stosuje przyrządy pomiarowe stosowane podczas diagnostyki, obsługi i naprawy,
20) przeprowadza pomiary warsztatowe,
21) stosuje przepisy prawa dotyczące ruchu drogowego i kierujących pojazdami,
22) wykonuje czynności związane z prowadzeniem i obsługą pojazdów samochodowych w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii B,
23) stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych,
24) rozpoznaje właściwe normy i procedury oceny zgodności podczas realizacji zadań zawodowych.

Przeprowadzanie obsługi i konserwacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych
Uczeń:
1) rozróżnia zespoły i podzespoły pojazdów samochodowych,
2) określa zasady działania podzespołów i zespołów stosowanych w pojazdach samochodowych,
3) określa zasady eksploatacji pojazdów samochodowych,
4) wykonuje obsługę i konserwację mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych z wykorzystaniem urządzeń i narzędzi,
5) posługuje się dokumentacją serwisową, instrukcją obsługi i konserwacji, mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych,
6) dobiera części zamienne oraz materiały eksploatacyjne do wykonania obsługi i konserwacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych,
7) przeprowadza czynności kalibracyjne i konfiguracyjne mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych za pomocą komputera diagnostycznego i funkcji komputera pokładowego,
8) przeprowadza montaż i konfigurację akcesoriów i osprzętu urządzeń i instalacji elektrycznych oraz elektronicznych pojazdów samochodowych zgodnie z dokumentacją techniczną,
9) przygotowuje elektryczny i elektroniczny układ pojazdów samochodowych do wykonania prac mechanicznych lub blacharsko-lakierniczych,
10) przywraca sprawność elektrycznego i elektronicznego układu pojazdów samochodowych po wykonaniu prac mechanicznych lub blacharsko-lakierniczych,
11) ocenia jakość wykonanej obsługi i konserwacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych,
12) stosuje specjalistyczne oprogramowanie komputerowe wspomagające obsługę i konserwację mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych.

Diagnozowanie stanu technicznego mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych
Uczeń:
1) przyjmuje pojazd samochodowy do diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
2) dobiera metody diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
3) ustala zakres diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
4) przygotowuje pojazdy samochodowe do diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów,
5) stosuje specjalistyczne programy komputerowe do diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
6) wykonuje badania diagnostyczne elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
7) wskazuje przyczyny uszkodzeń oraz nadmiernego zużycia elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
8) wypełnia dokumentację diagnostyki elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
9) przekazuje pojazd samochodowy po diagnostyce elektrycznych i elektronicznych układów wraz z dokumentacją.

Wykonywanie napraw mechatronicznych układów pojazdów samochodowych
Uczeń:
1) wypełnia dokumentację związaną z przyjęciem pojazdów samochodowych do wykonywania napraw mechatronicznych układów pojazdów samochodowych,
2) lokalizuje uszkodzenia elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych na podstawie pomiarów i wyników badań diagnostycznych,
3) dobiera metody do wykonywania naprawy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
4) ustala zakres naprawy podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych,
5) sporządza zapotrzebowanie na elementy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
6) stosuje narzędzia i przyrządy do wykonania napraw elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
7) przeprowadza demontaż elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
8) przeprowadza weryfikację elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
9) wykonuje naprawę elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych z wykorzystaniem urządzeń i narzędzi,
10) stosuje procedury wymiany uszkodzonych elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
11) wykonuje montaż elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
12) ocenia jakość wykonanej naprawy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
13) wypełnia dokumentację naprawy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
14) przekazuje pojazd samochodowy po naprawie elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych wraz z dokumentacją.

 

 

 

 

 

 

 

Do podstawowych zadań technika aranżacji wnętrz należy opracowanie projektu plastycznego oraz wizualizacji rozmaitych wnętrz, np. hoteli, firm, kin, banków, restauracji, domów lub mieszkań oraz nadzór nad wykonaniem planowanych prac. Poza tym może też projektować formy małej architektury czy znaki informacji wizualnej oraz projektować przestrzenie wystawowe, zwłaszcza dla różnych imprez handlowych i promocyjnych – targi.

Praca technika aranżacji wnętrz odbywa się zarówno w biurze, jak i w terenie. W siedzibie firmy pracuje głównie przy komputerze, tworząc projekty. W terenie obejmuje nadzór nad miejscem, gdzie realizowany jest projekt. Często towarzyszy klientowi podczas zakupów w sklepach budowlanych, hurtowniach, fabrykach, galeriach oraz innych punktach związanych z elementami do aranżacji wnętrz.

Godziny pracy są bardzo często elastyczne. Technik aranżacji wnętrz musi umieć zorganizować swój czas tak, aby wykonać wszystkie powierzone zadania, dochowując ustalonych terminów. W ciągu swojej pracy dekorator pracuje samodzielnie oraz z ludźmi. Natężenie kontaktów zależy od konkretnego projektu oraz fazy jego realizacji.

Szczegółowe zadania polegają m. in. na:

- rozpoznawaniu styli architektonicznych,
- stosowaniu przepisów prawa budowalnego,
- dobieraniu mebli, kolorów, materiałów do poszczególnych pomieszczeń budynku,
- projektowaniu mieszkań i wnętrz budynków użyteczności publicznej,
- nwentaryzowaniu pomieszczeń,
- wykonywaniu kalkulacji kosztów remontu,
- dobieraniu odpowiednich materiałów budowalnych do remontu pomieszczeń,
- wykonywaniu odręcznych projektów koncepcyjnych, szkiców i rysunków,
- tworzeniu profesjonalnych projektów aranżacji wnętrz z wykorzystaniem narzędzi komputerowych.

W codziennej pracy technik aranżacji wnętrz wykorzystuje programy komputerowe przede wszystkim w zakresie tworzenia projektów aranżacji, wizualizacji a także projektów technicznych. Przygotowuje również kosztorysy wykonania takich prac.

Technik aranżacji wnętrz - jest to osoba, która odpowiada za opracowanie projektu plastycznego rozmaitych wnętrz, np. hotele, firmy, kina, banki, restauracje, domy lub mieszkania oraz nadzoruje ich wykonanie. Poza tym może też projektować formy małej architektury (np. place zabaw) czy znaki informacji wizualnej oraz projektować przestrzenie wystawowe, zwłaszcza dla różnych imprez handlowych i promocyjnych – targi. Wnętrza, które zaprojektuje technik aranżacji wnętrz muszą być jak najlepiej przystosowane do swojej funkcji, czyli wygodne i estetyczne. Do głównych zadań tego pracownika należy, m.in.: rozpoznanie charakteru obiektu, przygotowanie projektu wstępnego, ustalenie kolorystyki, oświetlenia, faktury, wzornictwa użytych materiałów, wyposażenie wnętrza (meble, dekoracje). Poza tym technik może także proponować niewielkie przebudowy wnętrz w porozumieniu z architektem budowlanym, a także opracowuje kosztorys. Po akceptacji pomysłu przez klienta tworzy szczegółowy projekt i nadzoruje wykonanie projektu. Kształcenie w zawodzie technik aranżacji wnętrz ma na celu przygotowanie ucznia do podjęcia zadań związanych z organizacją przestrzeni i projektowania wnętrz oraz organizacji robót budowlano – wykończeniowych.
W trakcie pięcioletniej nauki kształcimy umiejętność wykonywania projektów wnętrz oraz tworzenia kompozycji w architekturze. Uczeń zdobędzie wiedzę z zakresu dekoratorstwa wnętrz, zasad ergonomicznego wykorzystania przestrzeni i psychologii koloru. Absolwent zawodu technik aranżacji wnętrz będzie wyposażony w dodatkowe, wykraczające ponad podstawę programową,  umiejętności zawodowe przydatne na rynku pracy.

W trakcie całego cyklu kształcenia uczeń ma do osiągnięcia efekty właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie, w tym przypadku są to kwalifikacja: BUD.34. i BUD.35.: